
شهرام شیدایی
(23 خرداد 1346 سراب ـ 2 آذر 1388 تهران)
77-1371 | همكاری با گروهِ فرهنگِ فارسی در مركزِ نشرِ دانشگاهی؛ |
79-1378 | مدیریت فرهنگیِ انتشاراتِ كلاغ؛ |
1381 | شركت و سخنرانی در گردهمايی تجربههایترجمه در دانشگاه كراكوفـلهستان؛ |
1382 | همكاری با دانشنامهی ادب فارسی (تأليف و ترجمهی مدخلهايی از تركی آذری [سيريليك و عربی] و تركی استانبولی [عثمانی و معاصر] برای جلد پنجم و ششم)؛ |
1382 | تأسیس و مدیریتِ مؤسسهی انتشاراتیِ كلاغِ سفید؛ |
1386 | شركت و سخنرانی در اولين سمپوزيوم بينالمللی ترجمه و نشر ادبيات تركی در دانشگاه بغاز ايچی استانبول ـ تركيه؛ |
1387 | شركت و شعرخوانی در گردهمايی بينالمللی شعر در اَسكیحيصار ـ تركيه؛ |
1387 | شروع دردها و ناراحتيهای شاعر و نهايتا تشخيص بيماری سرطان مری، تحمل چهار عمل جراحی و از دست دادنِ مری و معده طی 11روز؛ |
1388 | بعد از تحمل بيش از يك سال درد و ناراحتی در خانهاش در تهران درگذشت. |
آثار | |
1373 | آتشی برای آتشی دیگر (مجموعهشعر)؛ |
1376 | آدمها روی پل؛ ترجمهی گزيدهای از شعرهای ويسواوا شيمبورسكا به همراه مارك اسموﮊنسكی و چوكا چكاد؛ |
1376 | شايد ديگر نتوانم بگويم؛ ترجمهی مجموعهشعر صالح عطايی: بلكه داها دئينمهديم (متن دوزبانهی تركی-فارسی) به همراه چوکا چکاد؛ |
1379 | خندیدن در خانهای كه میسوخت (مجموعهشعر)؛ |
1379 | پناهندهها را بیرون میكنند (مجموعهداستان)؛ |
1379 | گردآوری مجموعه داستانِ ثبتِ نام از كسانی كه سوار كشتی نشدهاند، آنتولوژیِ داستانِ ایران، جلدِ یك؛ |
1383 | رنگِ قايقها مالِ شما؛ ترجمهی گزيدهای از شعرها و داستانها به همراه شناختنامهی اورهان ولی؛ |
1385 | انستيتوی تنظيم ساعتها (ترجمهی رمان) اثر احمد حمدی تانپنار (زير چاپ)؛ |
1387 | سنگی برای زندهگی، سنگی برای مرگ (آخرين و تنها شعرِ بلند او كه بعد از مرگش در 1392 به چاپ رسيد)؛ |
1387 | کسی وقت نداشت او بمیرد (مجموعهداستان) (زير چاپ)؛ |
1388 | دلیلرين كؤلگهسی (مجموعهشعر تركی كه بعد از مرگش در 1392 به چاپ رسيد)؛ |
1388 | خوانندهی كور (خوانش تجربی آثار صادق هدايت با محوريتِ بوف كور)؛ نوشتهی اوغوز دمير آلپ، ترجمه به همراه خديجه گلجان توپكايا؛ |
1388 | گيلگمش در پی جاودانهگی؛ ترجمهی گزيدهای از شعرهای مليح جودت آندای (يك سال بعد از مرگش، در 1389، به چاپ رسيد)؛ |